Αγίας Φωτεινής

Δίπλα στο σπήλαιο της Φανερωμένης βρίσκεται το αγιώνυμο σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής στο οποίο μεταφέρθηκε η λατρεία από το παρακείμενο σπήλαιο, προσαρμοσμένη βέβαια στους τύπους της νέας χριστιανικής θρησκείας. Δύο σταλαγμίτες που λέγονται «γόνατα της Αγίας Φωτεινής», δέχονται τα κεριά των προσκυνητών. Μικρός θάλαμος επίσης στο βάθος της αίθουσας, χρησιμοποιείται ως Ιερό Βήμα.

Σάρχος

Το σπήλαιο είναι περισσότερο γνωστό ως σπήλιος και χώνος Σάρκου. Είναι κοίτη υπόγειου ποταμού που εκβάλλει μεγάλες ποσότητες νερού. Η ιστορικότητα του σπηλαίου έγκειται στη χρησιμότητά του στην επανάσταση του 1866-69, αφού σ’ αυτό είχαν καταφύγει τα γυναικόπαιδα του χωριού για να σωθούν. Η αποτυχία των Τούρκων να κάψουν το σπήλαιο με τα γυναικόπαιδα, τους ανάγκασε να υπογράψουν τιμητικό πρωτόκολλο με τον επικεφαλής της φρούρησης του σπηλαίου Ι. Φιλιππάκη. Το γεγονός είχε ευνοϊκό αντίκτυπο στον κρητικό αγώνα.

Μαρμορόσπηλιος.

Ήταν κοίτη παλαιού υπόγειου ποταμού. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Καμαράκι. Είναι από τα πλουσιότερα σε φυσικό διάκοσμο σπήλαια της Κρήτης. Αποτέλεσε ακόμα το καταφύγιο των χαϊνηδων όπως λέγονταν οι αρματολοί και κλέφτες της Κρήτης στην περίοδο της τουρκοκρατίας. Απ’ αυτούς πήρε την άλλη ονομασία του χαϊνόσπηλιος. Εκεί ήταν η έδρα και του καπετάν Παλμέτη από το γειτονικό χωριό Καμαράκι.

Αρκαλόσπηλιος

Στη θέση Αρκαλοκέφαλο πριν το Μάραθο, βρίσκεται το σπήλαιο Αρκαλόσπηλιος. Στήλες από σταλακτίτες και σταλαγμίτες, δημιουργούν ένα θαυμάσιο σύνολο. Οι ευρύχωρες αίθουσές του που απλώνονται μετά τη στενή είσοδο πρόσφεραν την προστασία τους στους κατοίκους των γειτονικών χωριών στις διάφορες επαναστατικές περιόδους